Ang 8 Diwa o 8 Kamalayan

Ang mga ito ay ang iba’t-ibang lebel ng kamalayan ng tao. Ang unang 5 ay ang ating mga pandama. Ang unang 7 ang pansamantala lamang at sa ating kamatayan ang mga ito rin ay mawawala. Ang ika-8 kamalayan, ang Alaya, ay nanatili sa kabila ng ating kamatayan. Hindi lamang tayo pisikal na katawan. Ang atin tunay na kamalayan, ang Alaya, ay ang ating tunay na sarili. Narito ang paglalarawan sa bawat kamalayan o diwa.

1. Diwang Pantingin (Gen-Shiki)
   Ang ating kakayahang makakita.
2. Diwang Pandinig (Ni-Shiki)
   Ang ating kakayahang makarinig.
3. Diwang Pang-amoy (Bi-Shiki)
   Ang ating kakayahang maka-amoy.
4. Diwang Panglasa (Zes-Shiki)
   Ang ating kakayahang makalasa.
5. Diwang Pandama (Shin-Shiki)
   Ang ating kakayahang makaramdam.
6. Diwang Pangkaisipan (I-Shiki)
   Ang ating kakayahang mag-isip at makatanggap ng impormasyon mula sa ating mga pandama.
7. Lubos na pagkagiliw (Mana-Shiki)
   Ito ang ating lubos na pagkagiliw sa mga bagay, tao, ideya at iba pa. Akin ito, ako ang may-ari nito, ako ang may-ari niyan. Ito ang ugat ng lahat ng kasamaan.
8. Diwang Alaya (Araya-Shiki)
   Ito ang bahay imbakan ng ating enerhiya o binhi ng Karma (walang kulay at walang hugis ito). ito ang ating tunay na sarili. Ito ay patuloy na nagbabago dahil gumagawa tayo ng iba’t ibang interaksyon sa araw-araw. Ang diwa na ito ay hindi pumapanaw, ito ay walang hanggan, ito ay naglalakabay at lumilipat mula sa nakalipas papunta sa hinaharap at kinbukasan. Ito ang pinagmulan ng ating buhay, tulad ng isang ilog na walang tigil sa pagdaloy at paminsan-minsan ay magkakaroon ng bula – ang bulang ito ay ang ating pisikal na anyo. Ang bulang ito ay naglalaho kasabay sa pagdaloy ng ilog, tulad ng pisikal na katawan nating namamatay. Ang pisikal nating katawan ay anyo lamang para sa ating Diwang Alaya. Ang ibig sabihin ng Alaya sa Sanskrit ay “imbakan” katulad ng salitang “HimALAYA” an ang ibig sabihin ay bahay imbakan ng nyebe.

   Ito ay parang isang bangkay na hindi nakakapakinig sa turo ng Budismo. Nababalot sa dilim at kalungkutan at walang kasama. Ito ang dahilan kung kaya nakakaramdam tayo ng kalungkutan kahit na maraming tao tayong nakakasalamuha. Ito ay dahil ang ating Diwang Alaya ay palaging nagdurusang mag-isa. Kailangan turuan natin itong makinig at ito ay mangyayari sa pamamagitan ng pakikinig sa Budismo.